powrót

 
   
   

z cyklu Scena Polska  JEDEN CZŁOWNIEK ROZRYWKOWY  z cyklu Scena Polska 


O nas

Członkowstwo


 




EMILIAN KAMIŃSKI


Emilian Kamiński urodził się w Warszawie w 1952 r. Tam też ukończył szkołę teatralną i od 1975 r. pracuje w teatrach. Jest również aktorem filmowym i telewizyjnym. Jego najważniejsze role teatralne to:
Janosik-Swój w "Na szkle malowane", Figaro w "Weselu Figara",
Billy Flynn w "Chicago", Alfred w "Mężu i żonie", Horacy w "Szkole
żon", a także monodramy "Kontrabasista", "W obronie jaskiniowca" oraz
"Niejaki Piórko". Pamiętamy go także z roli sympatycznego malarza Jurka
Zawidzkiego w filmie i serialu telewizyjnym "Szaleństwa panny Ewy" Kazimierza Tarnasa.




· Ciekawostki ·

· Za monodram "Niejaki Piórko" otrzymał nagrodę na Wrocławskich Spotkaniach
Teatrów Jednego Aktora
· Jest także reżyserem teatralnym. · Ma 179 cm wzrostu
· Jego siostrą jest aktorka Dorota Kamińska · W 2005 r. został odznaczony
Złotym Krzyżem Zasługi
· Na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego
Aktora w Toruniu otrzymał nagrodę za monodram "Niejaki Piórko
"
· Absolwent
PWST Warszawa z 1975 roku
· W r. 2002 otrzymał wyróżnienie dla autorskiego
słuchowiska
"Romans" na Krajowym Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Telewizji
"Dwa Teatry" w Sopocie · Występował w teatrach warszawskich - Na Woli (1975 -1977), Narodowym (1977-1983) i Ateneum (1983-2000) · W związku z ogromnym sukcesem jego autorskiego spektaklu " W obronie jaskiniowca" zyskał przydomek Pierwszego Jaskiniowca w RP · Zagrał rolę pana Capuletti w musicalu J. Józefowicza i J. Stokłosy pt."Romeo i Julia" · Buduje w Warszawie swój prywatny teatr ·



Zdaniem artysty siedzenie w domu, czekanie na telefon i liczenie,
że jakiś reżyser zaproponuje
mu rolę, jest upokarzające. Na nic
i na nikogo nie czeka. Reżyseruje, śpiewa,
bierze udział w występach estradowych i pisze. Jest aktorem niepokornym, chodzącym własnymi drogami. Cechuje go nadmiar inwencji, pomysłów i działania. Nie lubię ukłonów po spektaklu. Nie wiem, czy kłaniam się prywatnie, czy jako postać, którą dopiero co skończyłem grać. Chcę, żeby publiczność przychodziła do teatru oglądać moją rolę, a nie mnie.