przy fortepianie
prof. Tadeusz Suchocki



sobota, 12 kwietnia 2003 r.
godz. 19:30
sala teatralna Studio Moliere
(1090 Wien, Liechtensteinstr. 37a)



>FotoGaleria<



Wojciech Młynarski, bard naszej współczesności „robi swoje” od 40. lat. Jak robi to na żywo, przekonywaliśmy się wielokrotnie podczas jego recitali (ostatnio w maju 2000 r.) w naszym cyklu Mistrzowie Polskiego Kabaretu.
Recitalem Jubileuszowym „CZTERDZIECHA”  w pięknie wymyślony sposób podsumował niezły artystyczny kawał swojego życia. A poza tym, wszystko jak zwykle tj. piękny, jednorazowy (wzbogacony na spotkanie z nami) program, kwiaty, brawa na stojąco... Przy takiej okazji nie obyło się jednak bez jubileuszowych elementów. Oprócz gratulacji, podziękowań i życzeń kolejnej czterdziechy, miłym zaskoczeniem dla Jubilata był wniesiony na scenę symboliczny torcik z zapalonymi świecami. Publiczność wstała z miejsc, ktoś spontanicznie zaintonował Sto Lat, które wszyscy podchwycili, pan Tadeusz dosiadł do fortepianu i pokierował tym churem na prawie 300 głosów, owacje na stojąco... oj, pięknie i bardzo wzruszająco było. Naszemu Szanownemu Jubilatowi do życzeń złożonych tam wtedy w czasie recitalu, dołączamy jeszcze życzenia aby "robił swoje" co najmniej, kolejne 40 lat. A sobie przy tej okazji życzymy, abyśmy mogli nadal, jak to dotychczas bywało, spotykać się w Wiedniu na jego kolejnych niezwykłych recitalach - teatrach piosenki. Wojciech Młynarski od pierwszego u nas pobytu (1990 r.) jest Członkiem Honorowym naszego Stowarzyszenia, co z niezwykłą dumą w tym miejscu podkreślamy.



Choć nikomu nie trzeba go przedstawiać, z ok. Jubileuszu o Wojciechu Młynarskim słów kilka. Jest autorem tekstów, bez których trudno sobie wyobrazić polską piosenkę i polski kabaret, wykonawcą, poetą i satyrykiem. Debiutował w początkach lat 60-tych w warszawskim kabarecie HYBRYDY. Od 1963r. jest stałym uczestnikiem i wielokrotnym laureatem Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Był długoletnim współpracownikiem warszawskiego kabaretu DUDEK. Piosenki we własnym wykonaniu zarejestrował na wielu płytach (m.in. Wojciech Młynarski śpiewa swoje piosenki; Dziewczyny, bądźcie dla nas dobre na wiosnę; Obiad rodzinny; Szajba; Młynarski w Ateneum). Teksty piosenek jego autorstwa wykonywali najwybitniejsi piosenkarze i aktorzy. W latach 70-tych Młynarski podjął się też pisania większych form, zwłaszcza librett  operowych i musicalowych (m.in. Henryk VI na łowach; Cień; Awantura w Recco). Pisze piosenki i songi do musicali (m.in. Cabaret; Jesus Christ Superstar), a także spektakli teatralnych poświęconych wybitnym postaciom piosenki (Brel, Wysocki, Hemar – piosenki, wiersze i inne). Spektakle te w warszawskim Teatrze Ateneum artysta reżyserował osobiście. W dorobku Wojciecha Młynarskiego znajduje się kilka książkowych zbiorów jego tekstów i wierszy (m.in. W co się bawić?; Róbmy swoje; Jeszcze w zielone gramy). Jego recitale to prawdziwe teatry piosenek. Forma i formuła bardzo proste – na scenie tylko wykonawca, gdzieś obok akompaniatorzy. W tym wszystkim teksty Młynarskiego: przenikliwe, celne i dokładnie o nas i otaczającej nas rzeczywistości. Te piosenki, muzycznie i aranżacyjnie podobne do siebie, w wykonaniu autora żyją blaskiem prawdy i autentyzmu. Mimo że są czasem gorzkie, można jednak odnaleźć w nich przesłanie, że tak nie musi i nie powinno być, że możemy to zmienić.