Kornel Makuszyński

"Uśmiech to pół pocałunku" /Kornel Makuszyński/

Szanowni Państwo! Poszukując w internecie informacji na temat Mistrza Kornela trafiliśmy na setki stron internetowych związanych z tym kształtującym od pokoleń postawy młodych polaków pisarzem. Szczególnie wzruszające są strony szkół i klubów dziecięcych, z których wynika, że ponadczasowe przesłania Kornela Makuszyńskiego trafiają również do współczesnej młodzieży. Z przyjemnością odsyłamy na kilka z nich:
Szkoła Podstawowa w Czaplach, Zespół Szkół w Zębowie, Szkoła Podstawowa w Olkuszu, a tu znajdziecie internetowe wydanie "Szatana z siódmej klasy" opracowane przez ucznia IX Liceum w Katowicach.
 

Kornel Makuszyński urodził się 8 stycznia 1884 roku w Stryju. Był powieściopisarzem, felietonistą
oraz autorem książek dla dzieci i młodzieży. Studiował filologię polską i romańską na Uniwersytecie Lwowskim, a w latach 1908-1910 w Paryżu. W 1905 - 1914 był stałym recenzentem teatralnym
"Słowa Polskiego" i kierownikiem literackim teatru lwowskiego. Od 1915 roku był w Kijowie prezesem Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich, a następnie w latach 1915 - 1916 kierownikiem
literackim Teatru Polskiego.
W 1918 roku zamieszkał w Warszawie. W 1926 otrzymał państwową nagrodę literacką za poemat
"Pieśń o Ojczyźnie" zaś 1929 roku honorowe obywatelstwo Zakopanego. W Zakopanem często przebywał, angażując się w życie miasta, w którym na stałe osiadł po powstaniu warszawskim.
Tam też otwarto w 1996 roku muzeum biograficzne pisarza.
Makuszyński odznaczony został Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Debiutował zbiorem wierszy "Połów gwiazd" (1908)
i humoreskami "Rzeczy wesołe". Recenzje teatralne zebrał w tomach "Dusze z papieru" w roku 1911. Wydał liryki "Narodziny serca"
(1918), popularne "Piosenki żołnierskie" (1919). Ogłosił zbiory "Awantury arabskie", "Wycinanki",
"Żywot pani i inne świecidełka", "Listy zebrane" i "Kartki z kalendarza".
Pierwszą książką dla dzieci był "Szewc Kopytko i kaczor Kwak", potem przyszły następne "O dwóch takich co ukradli księżyc (1928), "Przyjaciel wesołego diabła (1930), "Panna z mokrą głową (1933), "Szaleństwa panny Ewy (1937), "Awantura o Basię (1937), "Szatan z siódmej klasy (1937), a także "Przygody koziołka Matołka (1933-34), "Przygody małpki Fiki Miki (1935-36) i wiele wiele innych.
Kornel Makuszyński zmarł 31 lipca 1953 roku w Zakopanem i tam też został pochowany. Książki Makuszyńskiego zyskały wielką popularność wśród młodzieży dzięki znajomości psychiki odbiorcy, umiejętności konstruowania atrakcyjnej, często zaprawionej elementami sensacji fabuły.
Optymizm, szlachetna postawa moralna zawsze sympatycznych bohaterów, wiara w dobroć ludzką, współczucie dla pokrzywdzonych
- to wartości wychowawcze jego książek.



·Jego warszawska rodzina do dziś przechowuje fotel, w którym siedział, gdy na dom spadła bomba podczas ostatniej wojny.
Szczęście miał nie mniejsze niż Koziołek - podmuch zniósł go na bok, a fotel spadł razem
ze stropem do piwnicy.
·W 1929 r. autor „Przygód Koziołka Matołka” ofiarował Sekcji Narciarskiej w Zakopanem puchar jako nagrodę przechodnią swego imienia. Dwa lat później w roku 1931 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Zakopanego, a następnie tytuł Honorowego Członka Związku Górali. Kornel Makuszyński to osoba, która nie pozostawała obojętna na ludzkie potrzeby i pragnienia m.in.: dlatego zorganizował fundusz na zakup nart dla najuboższej młodzieży. Warunek otrzymania nart był jeden: „trzeba było dobrze się uczyć”. W 1934 r. ofiarował ubogim góralskim dzieciom tysiąc par nart nadesłanych pisarzowi przez społeczeństwo. Oprócz literatury i gór pisarz zakochany był w teatrze. Oto, co sam wspominał: „Boże mój i gdybym policzył,
ile razy nie jadłem, aby tylko być w teatrze, mógłbym bez procesu kanonizacyjnego zostać wielkim świętym za posty i umartwienia.”



A tak wyglądały okładki pierwszych wydań (powiększ):