|
•
niedziela,
10 września 2017 r., godz.19:00 • Kino
Hollywood Megaplex Gasometer •
(Gasometer
City - 1110 Wien, Guglgasse 11)
•Jeden
z najwybitniejszych twórców w historii kina, zdobywca wielu nagród
filmowych, w tym Oscara za całokształt twórczości –
ANDRZEJ WAJDA
(06.03.1926 r. - 09.10.2016 r.),
w nowym i niestety ostatnim już filmie, przedstawia historię człowieka niezłomnego
- Władysława STRZEMIŃSKIEO -
pioniera polskiej awangardy.
•POWIDOKI
to intymny zapis
ostatniego okresu życia obdarzonego niezwykłą charyzmą wybitnego malarza. Opowieść
o tym, jak komunistyczna władza zniszczyła niepokornego człowieka.
•ANDRZEJ
WAJDA
w sposób subtelny i uniwersalny kreśli, tworzonymi z malarskim kunsztem
obrazami świat, w którym piękno i sztuka są prześladowane.
•Gospodarze:
•>Mag.
Iwona TSCHEINIG< i
•>Piotr
SZULIK<
•>FotoGaleria
"Powidoki"<
•>FotoGaleria
"Powidoki" (FB)<
•>WideoReportaż<
•Inauguracja
29. Sezonu Działalności
Österreichisch - Polnischer
Verein für Kunst und Freizeit POLONEZ (Verein POLONEZ /
Stowarzyszenie POLONEZ). •Piękny
film, znakomite kreacje aktorskie, wspomnienia, wzruszenia, niezwykła
atmosfera, spotkania, Dni Kultury Polskiej, kwiaty, prezenty, no i Wy i Ci, którzy nie mogli
być z nami ale sercem byli obecni.
Wszystkim, bardzo dziękujemy.
•Przy
tej okazji z satysfakcją informujemy, że film
„POWIDOKI"
Andrzeja WAJDY był naszą 342. imprezą promującą polską kulturę w
Austrii, a ich łączna frekwencja to...
86.973.
nie tylko polskojęzycznych odbiorców, z czego jesteśmy bardzo dumni.
•Nasz
najmłodszy cykl imprezowy KINO POLSKIE rozpoczęliśmy 8 kwietnia
2000 r.
arcydziełem filmowym
Andrzeja Wajdy pt.
„Pan Tadeusz". W cyklu tym z
założenia staramy się
zapraszać Was do
kina na ważne i oczekiwane filmy, w terminach
najbardziej zbliżonych do ich polskich kinowych premier.
•Od
tamtego czasu zorganizowaliśmy 63 austriackie Polonijne Premiery -
łącznie 72 projekcje, które obejrzało
19.954,
nie tylko polskojęzycznych widzów.
•I
co bardzo ważne -
to nie my, a MY razem
jesteśmy sprawcami tego bez wątpienia sukcesu.
•Dziękujemy
za te niezapomniane spotkania, bo przecież bez Was nigdy by się nie zdarzyły, a nasz
wysiłek byłby bezsensowny.
Dziękujemy, za Waszą obecność, bezcenne uwagi, pomoc w przygotowaniu i
realizacji naszych imprez - choćby w jakże ważnej formie informacyjnej.
•Trzymajcie
za nas kciuki, no i... nadal bądźcie z nami. Wasz POLONEZ.
•Premiera
filmu POWIDOKI była naszym wkładem w organizowane przez
Forum
Polonii w Austrii
XXVI DNI
KULTURY
POLSKIEJ.
>Zwiastun< >Trailer/Festival<
>Co
to są "powidoki"< >Efekty
specjalne
<
>Andrzej
Wajda o filmie<
>Andrzej Wajda: Najtrudniejszy
był...< >Prapremiera
"Powidoków"-Festiwal Filmowy w Gdyni, 90. urodziny Mistrza<
>Uroczysta premiera
w Łodzi, już
bez A.Wajdy<
>Wspomnienie-Andrzej
WAJDA<
>Album
"Zapraszamy. Nie przegap." (fb)<
•Metka
filmu:
•Tytuły:
„POWIDOKI”, „AFTERIMAGE”;
•Produkcja: Polska, 2016 r.;
•Gatunek: fabularnY,
biograficzny;
•Czas trwania:
100
min.; •Wersja: festiwalowa tj. z
tłumaczeniem na język angielski (napisy na dole ekranu);
•Dozwolony:
b/o;
•Plenery:
Łódź, Warszawa; •Prapremiera:
23 września 2016 r. (41 Festiwal Filmowy w Gdyni, 90 Urodziny Andrzeja Wajdy);
•Premiera:
Łódź,
12 stycznia 2017 r.
•TWÓRCY:
Ekipa: Reżyseria:
Andrzej Wajda •Scenariusz:
Andrzej Mularczyk
•Producent:
Michał Kwieciński •Zdjęcia:
Paweł Edelman psc
•Producent
wykonawczy:
Małgorzata
Fogel-Gabryś
•Scenografia:
Marek
Warszewski
•Muzyka:
Andrzej Panufnik
•Opracowanie
muzyczne:
Anna Malarowska
•Kierownictwo produkcji:
Paweł Gabryś
•Dźwięk:
Maria
Chilarecka,
Kacper Habisiak,
Marcin Kasiński •Kostiumy:
Katarzyna Lewińska
•Charakteryzacja:
Janusz Kaleja •Montaż:
Grażyna Gradoń psm •Konsultacja
historyczna: Ewa Sapka-Pawliczak
•Produkcja:
Akson Studio
•i
wielu innych
•TWÓRCY:
•Obsada:
•Bogusław
Linda
•Zofia
Wichłacz •Bronisława
Zamachowska
•Andrzej
Konopka
•Krzysztof
Pieczyński
•Szymon
Bobrowski
•Aleksander
Fabisiak
•Irena
Melcer
•Paulina
Gałązka
•Tomasz
Chodorowski
•Filip
Gurłacz
•Mateusz
Rusin
•Mateusz
Rzeźniczak
•Tomasz
Włosok
•Adrian
Zaremba
•Mateusz
Bieryt
•Aleksandra
Justa
•Dorota
Kolak
Anna
Majcher •i
wielu innych•
•POWIDOKI
- Eksplikacja Reżyserska:
„•Od
dawna, od lat chciałem sięgnąć po temat artysty – malarza, rzucając
w 1949 roku Krakowską
Akademię Sztuk Pięknych dla Łódzkiej Szkoły
Filmowej. Niejako brałem na siebie takie zobowiązanie.
•Mam
nadzieję, że postać
Władysława Strzemińskiego pozwoli mi przenieść na
ekran los jednego z najbardziej świadomych artystów w Polsce i jego
konflikt z władzami PRLu.
•Ta
świadomość drogi, jaką kroczy sztuka naszych czasów, i którą
zanotował Strzemiński w swojej książce „Teoria widzenia”, pewność, że
nie ma innej drogi, gdyż i malarstwo tematyczne, i postimpresjonizm
powiedziały już wszystko, do czego były powołane, dały mu siłę
przeciwstawić się władzy.
•Będzie
to portret człowieka niezłomnego, pewnego drogi, po której kroczy
przez całe życie, oddany sztuce nie dla wszystkich. Niezastąpionego
Pedagoga, Twórcy drugiego w Europie i na świecie Muzeum Sztuki
Nowoczesnej w Łodzi w 1934 roku.
•Dla
Filmu wybieram z życia Strzemińskiego czarne lata pięćdziesiąte
ubiegłego wieku: 1949 – 1952, kiedy sowietyzacja Polski przybrała
najostrzejszą formę, a socrealizm stał się obowiązującą formą wypowiedzi
w sztuce.
•Wiem,
że takich filmów Polska kinematografia nie realizuje, ale tym
bardziej obraz lat pięćdziesiątych, które ulegają różnym politycznym
implikacjom w moim środowisku naocznego świadka, może okazać się bardzo
interesujący dla widowni kinowej.
•Dlatego
posłużę się słowami Goethego:
„- Wer der
Dichter vill verstehen, Mus in dichters lande gehenn”
(Kto poetę chce zrozumieć, musi udać się do jego kraju). Andrzej
WAJDA, Warszawa 12 marca 2015 r.
•WAJDA
o filmie:
•
„Minęło 20 lat, odkąd po raz pierwszy przymierzyłem się do filmu o
Władysławie Strzemińskim, wielkim malarzu, który
zmagał się z komunistycznym systemem. Dopiero teraz dojrzałem do tego,
by ten film nakręcić. Początkowo miałem pomysł, by zrobić kino
psychologiczne - opowieść o trudnych relacjach małżeństwa pary artystów:
Władysława Strzemińskiego i jego żony, wybitnej rzeźbiarki Katarzyny.
Pomyślałem jednak, że aby to pokazać w sposób przekonujący, musiałbym
mieć Dostojewskiego za scenarzystę, albo co najmniej za autora
opowiadania. Zrozumiałem, że aby zrobić rzecz prawdziwą, muszę tę parę
rozdzielić. Zrobiłem więc film o artyście, który wchodzi w konflikt z
władzą i zostaje usunięty z uczelni pod zarzutem
„nierespektowania norm
doktryny realizmu socjalistycznego”. Broni się do samego końca i nie
odpuszcza, mimo nędzy i upokorzeń”.
|