• z cyklu Mistrzowie Polskiego Kabaretu • MARCIN DANIEC -VIENNA`2012 • z cyklu Mistrzowie Polskiego Kabaretu •

Inauguracja 24. Sezonu naszej działalności.



 Najnowsze, specjalnie dla nas przygotowane,
widowisko kabaretowe
MARCIN DANIEC - VIENNA`2012



•sobota, 29 września 2012 r.,godz.19:30
•sala teatralna BildungsZentrum / VHS Rudolfsheim
- Fünfhaus (1150 Wien, Schwendergasse 41)



•W programie, Mistrzowi MARCINOWI, wokalnie i aktorsko partnerowali wywodzący się z formacji 4MATION, laureaci telewizyjnego konkursu Szansa na Sukces, młodzi, zdolni: •Anna PIECHURSKA i •Paweł EKERT



>FotoGaleria<   >Filmik z programu<  

•Już po raz trzeci mieliśmy przyjemność gościć Marcina DAŃCA w Wiedniu. Jest nam tym bardziej miło, że programem Marcin Daniec - Vienna`2012 rozpoczęliśmy 24. Sezon działalności. Nietrudno się też domyślić, że i "wiedeński fanclub" Marcina DAŃCA z wielkim zadowoleniem, delikatnie rzecz ujmując, zareagował na wiadomość o jego kolejnej artystycznej wizycie u nas. Dość powiedzieć, że 10 dni przed występem... zabrakło wolnych miejsc. Program rewelacyjny, znakomita atmosfera tak na scenie jak i na widowni. Jeżeli nie byliście, to jest czego żałować. •W naszym i Państwa imieniu serdecznie dziękujemy Panu Marcinowi DAŃCOWI i towarzyszących mu artystom, za znakomity program - trzygodzinną śmiechoterapię, prawdziwy festiwal dobrego humoru, satyry i rozrywki. •Dziękujemy też Wam Droga Publiczności, za tak liczne przybycie i wspaniałą wspólną zabawę.
•Linki-przypominki: >M. DANIEC Vienna`2006< >M. DANIEC Vienna`09<; •W internecie: >MARCIN DANIEC< >4mation<



 



•Drodzy Państwo, zapewniamy, że to żadna demagogia, lecz obserwując zapełniający się plan sali, bardzo obawiamy się, że może się powtórzyć scenariusz związany z naszymi poprzednimi występami Marcina DAŃCA, kiedy to na długo przed terminami programów... zabrakło wolnych miejsc! Pozwolimy sobie przypomnieć, że w 2006 r. kiedy to mimo zorganizowania drugiego występu, zabrakło miejsc dla 215 osób, a w 2009 r. na dwa tygodnie przed imprezą wszystkie bilety zostały już wysprzedane, a w przeddzień imprezy na naszej liście rezerwowej, na każde wolne miejsce czekało… prawie 300. chętnych. •Jeżeli do tego dodamy, że wspomniane programy odbyły się na sali dla 700. widzów, a tegoroczne spotkanie z Marcinem DAŃCEM odbędzie się niestety w sali teatralnej mieszczącej jedynie 500 osób (!) i w dodatku tylko jeden raz (!)..., to przyznacie Państwo, że nasza prośba o nie czekanie z rezerwacjami miejsc na ostatnią chwilę, zdaje się być w pełni uzasadniona. Byłoby nam bardzo przykro, gdyby zabrakło ich właśnie dla Was.



   



•W związku z Inauguracją 24. Sezonu Działalności przygotowujemy, mamy nadzieję miłe niespodzianki, o których na tej stronie będziemy informować. •W czasie programu przewidujemy 20. minutową przerwę. •Już przed programem, w foyer czynne będzie stoisko nie tylko z audio i video wydawnictwami artystycznymi. •Czas na autografy - w foyer po zakończeniu programu. •Jak zwykle na naszych imprezach, nie przewidujemy żadnych miejsc stojących ani tzw. wejściówek.



 
Zdjęcia powyżej - z naszych poprzednich występów Marcina Dańca w Wiedniu.



•Marcin Daniec - jeden z najbardziej znanych i lubianych polskich satyryków i artystów kabaretowych. Urodził się 1 października 1957 r. w Wielopolu Skrzyńskim. W Wielopolu ukończył Szkołę Podstawową nr 1, gdzie stawiał pierwsze kroki na scenie, a następnie Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Ropczycach. Rok po zakończeniu liceum, został absolwentem Studium Teatralnego we Wzdowie. •W 1981 ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Krakowie i rozpoczął tam pracę jako pełnomocnik do spraw kulturalnych AWF. •W 1984 wraz z Krzysztofem Januszem założył kabaret "Takich Dwóch". •Od 1986 pracował w Krakowie w Akademickim Centrum Kultury "Alma-Art", a następnie współpracował z kabaretami "Wały Jagiellońskie" i "Pod Egidą" Jana  Pietrzaka gdzie występował w towarzystwie m.in. Janusza Gajosa, Wojciecha Pszoniaka, Piotra Fronczewskiego, Krystyny Sienkiewicz czy Jana Tadeusza Stanisławskiego. •W latach 1991-1993, jako autor scenariusza i gospodarz programu, zrealizował dla TVP swój pierwszy cykl programowy pt. "Meeting Cabaretowy", będący pierwowzorem jakże licznych dzisiaj festiwali kabaretowych. •Od 1994 występuje samodzielnie lub tworzy na potrzeby swoich niezliczonych programów i cykli programowych, odpowiednie formacje artystyczne. Twórczo, estradowo i medialnie niezwykle aktywny, przy czym bezkompromisowo wrażliwy społecznie. Twórca wielu estradowych wcieleń, w tym legendarnych: przedszkolaka Marcinka, trochę zagubionego w rzeczywistości, lecz z uparcie niezmienną własną filozofią życiową - Pana Ignacego, cwaniaczka i recydywisty Waldemara K. czy Górala. •Od artystycznych początków konsekwentnie, niezależnie od różnych zewnętrznych oczekiwań, realizuje własną wizję kabaretu, dzięki czemu uwielbiają go kolejne pokolenia Polaków na całym świecie. •Prywatnie: mąż Dominiki, ojciec Karoliny i Wiktorii, a od bardzo niedawna, również i z tego powodu bardzo szczęśliwy - świeżo upieczony dziadek. Gratulacje! Jest także zagorzałym kibicem piłkarskim, a jego ukochany Klub Sportowy to Wisła Kraków.







•Marcin Daniec: Już od dziecka byłem żartownisiem. Gdy był mały, większość czasu spędzał na boisku i w domu kultury. Marcin Daniec opowiada o swoim dzieciństwie spędzonym w Wielopolu Skrzyńskim (woj. podkarpackie), bramkach z tornistrów i palonych pod kościołem skrętach. •Moje dzieciństwo wspominam świetnie. Mimo że mnie i siostrę wychowywała tylko mamusia, uważam, że nadrabiała za dwoje rodziców. Byłem bardzo aktywnym chłopakiem, którego wielką pasją była gra w piłkę. Do dziś pamiętam bramki zrobione z czterech tornistrów. Uczyłem się bardzo dobrze, potrafiłem zapamiętać dwie trzecie lekcji, więc nie musiałem w domu siedzieć po nocach i zakuwać. Miliardy godzin spędzałem też w domu kultury. Uczyłem się tam gry na gitarze i perkusji. Doskonale pamiętam pana Stasia, który uczył nas absolutnie wszystkiego - grania, śpiewania z nut, tego jak się zachowywać na scenie, jak zapominać o tremie. •Przez wiele lat byłem ministrantem. Z całego mojego Wielopola nikt nie mieszkał bliżej kościoła niż moja rodzina. Dziś nie umiem sobie wyobrazić, że dobrowolnie wstaję o szóstej rano i biegnę, by służyć do mszy. Ksiądz Stanisław to kolejna ważna postać w moim życiu. Uczył nas esperanto, przepisów drogowych, byliśmy z nim na kilkunastu wycieczkach. •Muszę przyznać, że od dziecka byłem żartownisiem. Przygotowywałem występy w przedszkolu, domu kultury, no i rzecz jasna w domu. Pierwszymi widzami były moje ciocie. To były zawodowe premiery, do których przygotowywałem się sumiennie, pisałem scenariusze, robiłem dekoracje. •W szkole parodiowałem rzecz jasna nauczycieli. Starałem się pokazywać ich wady, ale starałem się robić to z rozsądkiem, żeby zbytnio się nie narażać. Czułem, że idzie mi to coraz lepiej, że bawię publiczność. Potrafiłem naśladować głosy nauczycieli i, jako nauczyciel od historii, dwa razy zwolniłem siebie przez telefon z rosyjskiego. •Jako ministranci próbowaliśmy za kościołem palić skręty. Suche liście zawijaliśmy w "Świat Młodych". Przestaliśmy po kilku próbach, bo kaszleliśmy nieludzko! Ale przeprosiłem za to Pana Boga! •Zawsze chciałem zostać piłkarzem. Pamiętam jeden z meczów. Musieliśmy na niego jakoś dojechać i nie oddać wygranej walkowerem. Jeden z kolegów ubłagał ojca, żeby dał mu swój samochód. Pan doktor nie spodziewał się, że zmieści się w nim dziewięciu młodych piłkarzy razem z kierowcą. Ja i mój kolega byliśmy najmłodsi, dlatego też padła propozycja, że pojedziemy w niedomkniętym bagażniku. Strzeliłem wtedy cztery bramki i na dobre wkupiłem się w łaski drużyny.•